(แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลง)
งานวิทยากรอบรมพนักงาน ติดต่อผ่านบริษัทฯ หรือ เอเจนซี่ ต่าง ๆ ขออภัยไม่รับงานโดยตรง กรณีงานอื่น ๆ ส่วนงานราชการ กรุณาติดต่อทางอีเมล์
…ก็เพราะเราชอบทำสิ่งเหล่านั้นมากกว่าแค่นั้นเอง…
ตัวอย่างเช่น ถ้าอยากเขียนเกี่ยวกับเกษตรอินทรีย์ เราอาจคิดว่า “ในฐานะผู้บริโภคเราต้องรู้ว่าการติดฉลากออร์แกนิกมีความสำคัญต่อบรรจุภัณฑ์อาหารอย่างไร แต่เรายังไม่รู้ความสำคัญของการติดฉลากออร์แกนิกเลย”
เราทุกคนล้วนเคยโง่มาก่อน อาจเป็นเรื่องหนึ่งเรื่องใด จะยอมรับหรือไม่ไม่สำคัญ เพราะจะรู้แก่ใจว่าเคยโง่ และความโง่ไม่ใช่เรื่องผิด เพียงแต่โง่มันก็มีระดับนะ ถ้ามากไปไม่ดีแน่นอน
อย่างไรก็ตามเรายังมีการอัพเดตสถิติทั้งหมดของบทความที่ผ่านมาไว้ด้านล่างนี้ด้วยแล้ว
คนและสังคม, ชุมชนชายฝั่ง, ระบบนิเวศ, อุตสาหกรรมประมง, การเมืองและสภาพภูมิอากาศ
ตัวอย่างเช่น ถ้าเราเขียนเรื่องอาหารออร์แกนิก เราอาจเน้นประเด็นที่ว่าผู้ซื้อไม่มีความรู้ความเข้าใจในฉลากออร์แกนิกซึ่งติดไว้ที่บรรจุภัณฑ์ ใช้เรื่องนี้เปิดไปสู่ประเด็นหลักของเรา หรือ “ย่อหน้าสำคัญ” ซึ่งสรุปแนวคิดสำคัญหรือมุมมองของเรา
การเขียนข่าวจะไม่เน้นการใส่ความคิดเห็นของตัวเอง แต่จะเน้นการเล่าเรื่องราวความเป็นจริงที่เกิดขึ้น อธิบายชัดเจนว่า ใคร ทำ อะไร บทความ ที่ไหน อย่างไร หรือหากเป็นข่าวเชิงวิเคราะห์ อาจตบท้ายได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นจะกระทบต่อผู้อ่านอย่างไร
คนที่อ่านบทความอาจเห็นข้อผิดพลาดหรือความไม่สอดคล้องที่เรามองข้ามไปก็ได้
ทำไมเมืองต่าง ๆ ทั่วโลกเลือกรื้อพื้นถนนเพื่อให้ต้นไม้ได้เติบโตและคืนลมหายใจให้ผืนดิน
เขียนตามโครงร่างที่วางไว้. เมื่อเราได้เขียนโครงร่างบทความเอาไว้แล้ว ให้ใช้โครงร่างนี้ช่วยเราให้เขียนบทความออกมาได้อย่างต่อเนื่องและเชื่อมโยงกัน โครงร่างจะช่วยให้เราจำจดว่ารายละเอียดต่างๆ เชื่อมโยงกันและกันอย่างไร รวมทั้งรู้ว่าคำพูดที่จะหยิบยกมานั้นสนับสนุนประเด็นไหน
เขาจึงเดินไปบอกพ่อ เมื่อพ่อได้ยินดังนั้นก็ได้แนะนำกับเด็กชายว่า ตอนไหนที่ควบคุมอารมณ์ได้
ชัดเจนเลยว่าการเขียนบทความ (หรือคอนเทนต์อื่นๆ) ย่อมมีหน้าที่ของมันอยู่แล้ว ถ้าจะเขียนงาน ต้องรู้เสียก่อนว่าเราจะนำมันไปใช้ทางไหน ต่อด้วยเราจะแต่งแต้มสิ่งอื่นๆ เข้าไปได้อย่างไร เช่น การให้ความรู้ อาจใส่ความบันเทิงไปบ้างก็ได้เพื่อให้คนอ่านไม่เบื่อ แต่อย่าใส่มากไปจนกลบสิ่งที่เป็นความรู้ เป็นต้น